22 juni: Om 10:50 weer naar het ziekenhuis voor controle en daarna door naar de anesthesie om over de medicatie te praten tijdens de inleiding. Spannend allemaal hoor. De datum komt nu echt dichterbij 😀 😀 😀 Om 13u stond Yolanda voor de deur en gingen we alles nog even checken en fijn dat het allemaal in orde was
23 juni: Vandaag rustig aan gedaan. Mn nagels alvast geknipt dan doe ik de kleine meid straks geen pijn als ze geboren is. 😀 ’s avonds hebben we de hondjes naar mn schoonouders gebracht en bleven we daar ook eten 😀
24 juni: Vandaag om 11u in het ziekenhuis zijn om een ballon te laten plaatsen. Eerst werd ik aan een hartmachine gehangen om mijn hartslag en die van de kleine meid in de gaten te houden. Tijdens het liggen kreeg ik een lunch van de medewerkster en rond 13u mocht ik weer naar huis. Ik kreeg al lichte buikpijn af en toe maar er was nog niks regelmatig dus ik hoefde mij nog nergens druk om te maken.
Om 18:30 naar de pedicure en ik had haar nog lekker niks verteld. Toen ik daar op de bank lag begonnen de rug weeën een beetje te komen maar ik kon ze nog goed verstoppen 😉 Uiteindelijk op de terug weg langs de kfc gereden voor een maaltijd en die thuis lekker opgegeten. En toen werden de weeën heftiger dus ging ik ze timen maar het was nog niet regelmatig dus ging ik maar naar bed toe. Ik heb zo’n incontinent matje neergelegd want je weet t maar nooit 😉
25 juni: The big day!! 😀 Om 7:30 moesten we naar het ziekenhuis bellen om te kijken of er nog plek was voor mij. Want miss was het erg druk geworden die nacht? Maar voor mij zou er altijd een bed zijn aangezien ik medisch ben. En er was dus plek voor mij. Om 8:30 moesten we ons melden in het ziekenhuis. We hebben nog lekker ontbeten. Vluchttas mee en een tas met eten en drinken. Daar aangekomen had ik al 2cm ontsluiting en werden mn vliezen gebroken. Ze vroegen of ik gelijk de epiduraal(ruggenprik) wilde maar ik had nog geen pijn dus ik dacht dat kan nog wel even 🙂
De verpleging kwam af en toe langs om te kijken of alles goed was. En ook deden ze (kennelijk) de hormonen omhoog. Want rond 11:30 begon ik de rug weeën te krijgen en die waren echt pijnlijk. Dus vroeg ik of ik mn rug prik kon krijgen maar ik moest ong een half uur wachten op de anesthesie 😮 Uiteindelijk kwamen er een oude man een een jongere man binnen. 2 pretletters bij elkaar. Eigenlijk best gênant want de onderkant was bloot. Maar ik merkte al op dat ze daar niet echt naar gekeken. Dus mocht ik rechtop gaan zitten. En zei die oudere man nog even: Ja het gaat ook wel eens mis met prikken en dan ben je aan de onderkant verlamd. Dat risico ken je wel toch? Dus ik dacht echt alleen maar van ja, boeie ram dat ding er nou in ik verga van de pijn! 😛 Ik krijg er ook een knopje bij en de man zei als je op een gegeven moment de weeën weer voelt dan moet je even op het knopje drukken en dan krijg je weer wat verdoving. Maar wacht niet te lang met drukken anders moet het weer van vooraf aan beginnen.. Ondertussen kreeg ik mn katheter ook ingebracht en hoefde ik alleen nog maar rustig te liggen. Toen ze klaar waren kwam de vroedvrouw weer even langs om te toucheren en was ik ondertussen al 4cm. Daarna werd er op de deur geklopt en kregen Anton en ik onze lunch en daarbij ook een grote karaf met limonade. En we hadden een koelkastje op de kamer dus daar kon de karaf in zodat onze limo lekker koud bleef. Ik had het ondertussen zo warm dat ik de verwarming helemaal uit had laten zetten. Het was ook erg warm die dag. Maar de temperatuur in het ziekenhuis is natuurlijk altijd constant. Na het eten viel ik in slaap want ja door de verdoving en van al dat liggen word je toch wel moe. Anton had het koud dus ik vroeg de verpleging om een extra deken. Rond 14:30 werd er weer op de deur geklopt en werd er weer getoucheerd 5cm oef dat gaat langzaam.. Dus de hormonen werden nog wat meer opgehoogd. Rond 16:30 werd er weer op de deur geklopt. Ondertussen was er al een personeelswissel geweest en werd er weer getoucheerd. 8cm al! Yes bijna! 😀 Het ging nog steeds allemaal goed met mij. Anton en ik waren aan het wachten en aan het wachten en ondertussen sliepen we lekker samen wat bij. Om 18u werd er op de deur geklopt voor het avond eten. We konden kiezen uit 2 maaltijden. 1 met vlees en 1 vega. En het eten was nog van goede kwaliteit ook! Met een lekker toetje erbij haha 😀 Anton en ik gingen daarna weer wachten. Wat duurde het lang voor de vroedvrouw weer kwam. Ze is zeker druk? Rond 20:30 kwam ze eindelijk weer en toen had ik 10cm! Yes ik mag beginnen dacht ik! Maar nee mevrouw was nog niet voldoende ingedaald dus werd de rug prik uitgezet zodat ze misschien met de weeën mee naar beneden zou komen? Ondertussen had ik een keer gelezen dat je dan vooral op je linkerzijde moet liggen om de boel meer op te wekken dus deed ik dat. Rond 22u kwam de vroedvrouw weer en ze was voldoende ingedaald. Dus alles werd in orde gemaakt voor de bevalling. Mn benen in de beugels en Anton stond naast me. De vroedvrouw zei nog dat het zeker nog wel een uur kon gaan duren. Maar ik wist hoe ik moest persen dus ik dacht dat komt wel goed. Maar wat is nou een pers wee? Ik maakte me een beetje zorgen om een hoop dingen want dat is waarom ik natuurlijk ook in het ziekenhuis wilde bevallen. De vroedvrouw zei nou je merkt het wel. Dus ineens kwam dat rare gevoel en opzicht ook de pijn en toen zei ze okee dat is dus een pers wee bij de volgende gaan we dan ook persen! Dus bij de volgende keer dat dat gebeurde ging ik dus persen en dat moest dus 3x na elkaar en toen weer even rustig aan doen. Wachten op de volgende. Het ging allemaal zo snel ik heb echt geen idee hoe vaak ik heb mogen persen. Maar ik voelde wel dat de kleine meid steeds meer naar beneden ging. Op een gegeven moment lag ze helemaal in het geboorte kanaal en Anton zag haar hoofdje al een beetje iig al haar haartjes. En dat was voor mij het gevoel alsof daar een droge baksteen zat 😉 Deed echt vet pijn dus ik voelde weer die perswee opkomen maar ik kon echt niet meer persen van de pijn dus ik dacht ik duw gewoon een klein beetje op dat moment en floep! Daar ging de kleine meid. Dus de vroedvrouw en de verpleging echt zo van huh? Wat is dit nou? Puffen, puffen, puffen riep de vroedvrouw en ik dacht alleen maar.. “mag ik even doodgaan”? Haha 😉 De tijd dat de kleine meid geboren was is: 22:28 en ze vroegen om haar naam. Demelsa en oh wauw wat een mooie naam! Ja duh dat weet ik haha! Demelsa werd een beetje schoon geveegd en werd op mn blote borst gelegd. De vroedvrouw was de boel daar beneden aan het hechten. 3 had ik er nodig zei ze. Ik merkte er helemaal niks van. Ik werd verdoofd geloof ik maar die kleine meid zo op mij was waanzinnig. Toen de vroedvrouw klaar was mocht Anton de navelstreng doorknippen. Toen werd Demelsa gewogen en gemeten. 2750 gram en ze was ongeveer 46cm. Ze was wel aan de kleine kant dus kreeg gelijk een hielprikje om te kijken of alle waardes wel goed waren bij haar. Maar er was niks mis. Er werden kruiken in haar wiegje gelegd en ondertussen beschuit en muisjes voor ons neergezet en zo konden Anton en ik rustig aan videobellen met de families om te vertellen dat Demelsa geboren is! Demelsa werd in haar wiegje en de verpleging ging mij even helpen met douchen en daarna moesten we gaan slapen. Het voelde allemaal nog onwerkelijk we zijn ouders geworden en wat een mooi meisje hebben we toch! ’S Nachts werd er weer op de deur geklopt. Het is voedertijd. Huh dacht ik? En Demelsa werd uit haar wiegje gepakt en aan de borst gelegd. Alleen mn tepel was te groot voor haar kleine mondje dus kon ze hem niet goed pakken. Maar dat was nog niet zo’n probleem.
Voorkant geboortekaart
Links binnen
Rechts binnen
Anton knipt de navelstreng door
Demelsa op mn borst
Demelsa in haar wieg
Deze foto hebben we gebruikt voor de geboortekaart
26 juni: De nacht werden we nog een keer wakker gemaakt voor een voeding en weer hapte Demelsa niet goed aan. Alsnog maakten ze zich geen zorgen ze moest even wennen dus ik vond t wel goed. Daarna gingen we weer slapen en smorgens kwamen de dames van de nieuwe ronde weer langs. Allemaal felicitaties natuurlijk en werd ik getemperatuurd, de onderkant werd even gecheckt en Demelsa ook. Ik had nog veel pijn in mn buik en dat schenen nog weeën te zijn.. Daar kreeg ik dan 4x 2 paracetamol voor iedere dag. Anton wilde steeds de luiers verschonen want ik kon dat nog niet echt. Ik kon ook beter nog lekker in bed blijven liggen. Af en toe er wel uit om te plassen en hun hadden daar zo’n speciaal toilet waar een straaltje water uit komt om de boel te reinigen. Vet handig! Daarna werd er weer op de deur geklopt voor het ontbijt. Lekker 2 sneetjes brood met kaas, een bakje fruit, koffie en weer zo’n karaf limonade. Heerlijk die service. De hele dag deden we lekker rustig aan werd de lunch en het avond eten ook weer netjes op de kamer gebracht. Heerlijk bevallen met Corona in het ziekenhuis. Normaal moet je je eten op een familie kamer halen maar nu door de Corona wilden ze niemand op de gangen hebben dus werd alles aan de kamer geserveerd. Een 4 sterren all-in hotel 😉
28 juni: We mochten tot zondag middag in het ziekenhuis blijven. Het aanleggen ging steeds moeilijk. Demelsa kon nog steeds niet goed aan happen en ondertussen had ze mn tepel gesloopt dus werd het aanleggen ook echt pijnlijk. Iedere keer als ze aangelegd werd ging ik huilen en ik vroeg of er niet een andere oplossing was. Of ik niet kan kolven ofzo wat dit ging ik zo niet volhouden. Het liefste wil ik alleen maar de borst geven en geen kunstvoeding. En toen liet ze mij dus kolven en wat een verademing! Er kwam niet veel uit maar Demelsa kon toch nog niet veel drinken. Elke dag kwam er ook een kinderarts even kijken omdat ze vonden dat Demelsa een beetje geel zag. Maar dit was zondag minder geworden dat we weg mochten. Ondertussen had ik de kraamverzorgster verteld dat we naar huis mochten en stond ze ook vrij snel bij ons voor de deur. Ik had haar gevraagd of ze kolf spullen mee wilde nemen. De buurman had een vlag in onze vlaggenstok gehangen voor nieuw leven zei hij. Vet lief. De buren hadden ook een grote bos bloemen in ontvangst genomen die Anton gekregen had van zn werk. Toen we thuis waren kwamen mn schoonouders ook even kijken. Want door de Corona mocht je ook geen bezoek in het ziekenhuis ontvangen maar dat vond ik eigenlijk wel lekker. Zo kon je gewoon lekker met zn 2tjes van je mooie dochter genieten! Sabine van kidz kraamverzorging kwam mij helpen. Een zeer lieve en ervaren dame. Ze vroeg of ik een lege fles drinken had. Deze moet ik elke keer met water bijvullen en naast het toilet zetten en daar de onderkant mee spoelen als ik geplast heb. Sabine mocht helpen de wieg nog in elkaar te zetten want deze had ik te leen van Kimberley maar alles moest even gewassen worden want het was stoffig en vies. Zij had deze weer van mn moeder gekregen tijdens de geboorte van haar dochter en zo kon Demelsa toch nog in iets liggen wat van mn moeder geweest was. Dat wiegje was ook vet handig. Er zitten wieltjes onder, hijs super licht dus kan je hem makkelijk van de ene ruimte naar de andere ruimte rollen en das nou handig dat we een gelijkvloerse woning op de begane grond hebben! 😉 We spraken met Sabina af dat ze elke ochtend rond 8:30 bij ons voor de deur stond en ze zou een ontbijtje voor ons maken. Dat vond Anton behoorlijk onwennig want hij is gewend dat hij dat altijd doet. Dus nu had hij ook een weekje vakantie! 😀 Sabine ging ondertussen de kolfspullen, flessen en andere dingen allemaal uitkoken die we nodig hebben voor Demelsa en ze zei ook dat we dit met alle nieuwe dingen moeten doen voor haar.